Edward Sturing |nr 2|1987-1998
Sturing werd geboren en groeide op in Apeldoorn. Tijdens zijn jeugd voetbalde hij voor de amateurvereniging A.S.V. Apeldoornse Boys, waar hij samen met Peter Bosz speelde. Hierna speelde hij op profniveau vijf seizoenen bij De Graafschap alvorens de overstap te maken naar Vitesse. In het seizoen 1988/89 had Sturing met 32 gespeelde wedstrijden een groot aandeel in het kampioenschap van de Eerste Divisie. Vitesse werd in het seizoen erna vierde in de Eredivisie en Sturing kreeg als verdediger een uitnodiging voor het Nederlands elftal. Op 20 december 1989 begon hij in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Brazilië in de basis. In het eerste Eredivisiejaar 1989/90 werd voor het eerst sinds 1927 de bekerfinale gehaald. Op 25 april 1990 in De Kuip verloor Vitesse met 1-0 van PSV. Daarentegen werd Sturing voor zijn seizoen beloond met de Gouden Schoen. In 1997 wordt hij door de supporters verkozen tot Vitesse-speler van het jaar. Tot en met seizoen het 2001/2002 eindigde Vitesse altijd bij de eerste zes en werd er negen maal deelgenomen aan het UEFA-Cup toernooi, waarin Sturing memorabele wedstrijden heeft gespeeld tegen onder andere Real Madrid, Derry City, Sporting Lissabon en Parma FC. In totaal speelde hij 295 competitiewedstrijden voor Vitesse. Op 27 januari 1999 speelde Sturing, samen met Theo Bos die ook als voetballer afzwaaide, voor het laatst in het geelzwart van Vitesse, in een speciale afscheidswedstrijd tegen Schalke 04. Bij zijn afscheid werd hij door de club benoemd tot Zilveren Vitessenaar, mede voor zijn rol in het eerste voetbalteam van Vitesse.
